Val d'Orcia
VAL D'ORCIA, PARADIJS
(78Km 1u 15min) De vallei is een belangrijk natuurlijk en cultureel erfgoed (UNESCO) voor de uitstekende staat van behoud van het landschap. De belangrijkste steden zijn San Quirico en Castiglione.
De Val d'Orcia is een brede vallei in Toscane, in de provincie Siena en gedeeltelijk binnen die van Grosseto, in het noorden en oosten van de berg Amiata en vlakbij de grens met Umbrië. Het centrum, dat het zijn naam geeft, wordt doorkruist door de rivier de Orcia en wordt gekenmerkt door aangenaam aangelegde panorama's en een aantal middeleeuwse dorpen, waarvan er twee bekend staan als Pienza en Montalcino. Karakteristieke boomcipressen, eten en wijnen Pici, de Cinta Senese, Pecorino di Pienza, Brunello di Montalcino en de nieuwe naam van de Orcia DOC-wijn.
De gemeenten die deel uitmaken van de Val d'Orcia Castiglione d'Orcia, Montalcino, Pienza, Radicofani en San Quirico d'Orcia. Andere belangrijke steden zijn Contignano, Montichiello, Bagno Vignoni, Rocca d'Orcia, Campiglia d'Orcia, Bagni San Filippo, Vivo d'Orcia. Ze bevinden zich in de Val d'Orcia, ook op sommige plaatsen in de provincie Grosseto als Montenero d'Orcia en Montegiovi, omgeving van de stad Casteldelpiano. Veel boerderijen, huizen en forten met steile torens zijn verspreid in het geïsoleerde en vredige landschap.
Erfgoed.
WERELDERFGOED
De vallei is ook een belangrijk park, natuurlijk, artistiek en cultureel erfgoed, en vanaf 2 juli 2004 werd hij door UNESCO erkend als werelderfgoed vanwege de uitstekende staat van instandhouding van het landschap, zoals geproduceerd door een intelligent menselijk werk, dat heeft veel invloed gehad op veel kunstenaars uit de Renaissance. De commissie rechtvaardigde dus de opname in de lijst:
-
"Criterium (iv): De Val d'Orcia is een uitzonderlijk voorbeeld van de manier waarop het landschap in de Renaissance werd herschreven om de idealen van goed bestuur weer te geven en om esthetisch te creëren;
-
Criterium (vi): Het landschap van de Val d'Orcia werd gevierd door schilders van de Scuola Senese, die bloeiden tijdens de Renaissance. Beelden van de Val d'Orcia, en met name afbeeldingen van landschappen waar mensen worden afgebeeld als levend in harmonie met de natuur, zijn iconen van de Renaissance geworden en hebben de ontwikkeling van landschapsdenken in de komende jaren diepgaand beïnvloed.»
Het natuurbeschermingsgebied
De bescherming van UNESCO biedt sinds 1999 bescherming als Italiaans beschermd natuurgebied (ANPIL) "Val d'Orcia", met een oppervlakte van 18.500 hectare. Gedeeltelijk, inclusief de ANPIL is ook de site van regionaal belang, voorgesteld als een Site of Community Importance (SCI), "Volcanic Cone of Mount Amiata" (code IT51A0017).
SIR "vulkanische kegel van de berg Amiata"
De vulkanische kegel van de berg Amiata wordt gekenmerkt door een hoog berglandschap met continue bosmatrix.
Vulkanische kegel van de berg Amiata
De belangrijkste kritieke elementen binnen de site zijn:
-
Bosbouwpraktijken die een verlaging van de natuurlijke normen veroorzaken.
-
Aanwezigheid, tot het hoogtepunt van toeristische voorzieningen (vooral skiën) en hun ontwikkeling, die aanleiding geven tot toeristenwinter en zomer met hoge belastingen, de menselijke nederzetting en fragmentatie van leefgebieden, verstoring van dieren in het wild, waterverontreiniging, de verspreiding van planten die tot verschillende soorten behoren of niet-lokale ecotypen, met het risico van genetische vervuiling en het ontstaan van erosie.
De belangrijkste kritische factoren buiten de site zijn:
-
Steden en bevolkte gebieden tot aan de grenzen van de site.
De belangrijkste instandhoudingsdoelstellingen moeten worden genomen:
-
Behoud van bosmatrix en vergroting van de ecologische karakterisering en volwassenheid van de teamsbossen (E).
-
Antropisatiecontrole, minimalisering van eventuele verdere verhogingen van toeristische voorzieningen en wegen (M).
-
Bescherming en rationeel beheer van zeer weinig open gebieden, die de habitat vormen van verschillende endemische of bedreigde soorten (M).
Richtlijnen voor de instandhoudingsmaatregelen:
-
Coördinatie van bosplanning, de hele site en de aanpassing aan de doelstellingen van instandhouding, om het onderhoud van bosbomen en kastanjebossen te verzekeren, de volwassenheid van de bossen in de meest geschikte stations en beschermingsfasen van volwassen en senescent, bescherming van de bomen groot en rot (E).
-
Controle-infrastructuur en de impact veroorzaakt door de activiteiten en toeristische resorts in het algemeen met betrekking tot elke voorgestelde ontwikkeling en het herstel van het milieu (keuze van soorten en ecotypen om te gebruiken, grasvelden van de hellingen en steile hellingen, enz.) (E).
-
Beheersmaatregelen of voorschriften om de instandhouding en het juiste beheer van zeer weinig open gebieden (M) te waarborgen.
Geomorfologie
Het type omgeving dat heerst op de vulkanische kegel van de berg Amiata is de aanwezigheid van zeer representatieve fitocenotiche-typen (bossen en kastanje-coppices) en eigenaardig (beuken mesotrofiche-ipsofile) voor isolatie en ecologische topografie van de vulkaan. Discreet, soms erg goed, de staat van bewaring. Andere typen zijn de relevante secundaire milieugraslanden.
Fauna
De weinig bekende vogel bevat enkele zeldzame en bedreigde soorten die verband houden met de weinige open gebieden, evenals verschillende soorten roofvogels. Presenteer de kiekendief (Circaetus gallicus), probabibilmente met meer nestparen.
Om de aanwezigheid van het roofdier Felis silvestris silvestris en onder de amfibieën, Triturus carnifex, Italiaans endemisme aan te geven. Ongewervelde dieren zijn ook zeldzaam, gelokaliseerd en endemisch.
Onder de reptielen: de vierlijnige slang (Elaphe quatuorlineata) en Hermann's schildpad (Testudo hermanni).
Flora
Grote noodsituaties in de plantengemeenschappen: beukenhoogte van Monte Amiata (Monotropo-Fagetum sylvaticae (Arrigoni et Nardi) Ubaldi). Onder de plantensoorten: het bivonea Savi Jonopsidium savianum, zeldzame soorten die aanwezig zijn op sommige stations in de heuvels van Toscane, subcoastal Livorno en een station aan de voet van M. Amiata, de elleborine van Perzië (Epipactis persica subsp. Pontica), zeer zeldzame entiteit in Italië, beroemd in Toscane vanwege twee plaatsen in Monte Amiata.
Sociale Val d'Orcia